維也納外交關係公約

維也納外交關係公約》(英語︰Vienna Convention on Diplomatic Relations[4]),规范的缩写为VCDR[5],是一项界定独立国家外交关系框架的国际条约[6]條約目的是創建一套統一的外交規則,使外交官能够在不担心受到东道国胁迫或骚扰的情况下履行职责。[7]

維也納外交關係公約
簽署日1961年4月18日[1]
簽署地點 奥地利維也納
生效日1964年4月24日[2]
生效條件22國批准
簽署者60[3]
締約方192[3](截至2018年10月)
保存處联合国 联合国秘书长
收錄於维基文库的條約原文
维基文库維也納外交關係公約

《维也纳外交关系公约》构成了外交豁免权的法律基础。该公约被广泛地视为现代国际关系的基石[8],於1961年4月18日於聯合國外交往來與豁免權會議中採用[9],它被認為是聯合國起草的最成功的法律文書之一。[10]

條約於1964年4月24日正式生效[11]。截至2018年10月,已有192个国家批准了该公约[3]

《維也納外交關係公約》簽約國

参考资料

  1. Peter Calvert. . John Harper. 2002 [2020-07-27]. ISBN 978-0-9536278-9-9. (原始内容存档于2020-07-30).
  2. Professor J Craig Barker. . Ashgate Publishing, Ltd. 2013-01-28: 62– [2020-07-27]. ISBN 978-1-4094-9314-3. (原始内容存档于2020-07-28).
  3. . United Nations Treaty Collection. United Nations. [2010-04-08]. (原始内容存档于2017-03-15).
  4. 林书楷. . 五南图书出版股份有限公司. 2018-09-21: 26– [2020-07-27]. ISBN 978-957-11-9931-3. (原始内容存档于2020-08-12).
  5. Christian Oelfke. . BWV Verlag. 2018-12-10: 48– [2020-07-27]. ISBN 978-3-8305-3863-9. (原始内容存档于2020-07-30).
  6. Bruns, Kai. . Bloomsbury. 2014 [2022-06-07]. ISBN 978-1-62892-154-0. (原始内容存档于2022-05-07) (英语).
  7. Canada, Global Affairs. . international.gc.ca. 2007-10-31 [2022-01-06]. (原始内容存档于2022-06-21).
  8. Michael Lang. . IBFD. 2012: 159– [2020-07-27]. ISBN 978-90-8722-147-8. (原始内容存档于2020-08-12).
  9. . 法律出版社. 1994 [2020-07-27]. ISBN 978-7-5036-1518-4. (原始内容存档于2020-11-11).
  10. . United Nations. [2022-01-06]. (原始内容存档于2020-04-05).
  11. Andrew F. Cooper; Jorge Heine; Ramesh Thakur. . OUP Oxford. 2013-03-28: 526– [2020-07-27]. ISBN 978-0-19-165261-5. (原始内容存档于2020-07-30).

參考文獻

  • Acta Universitatis Danubius. Relationes Internationales, Vol 9, No 1 (2016)

參見

外部連結

维基文库中的相关原始文献:維也納外交關係公約
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.